Na een heerlijk ontbijt gaan we door met het VrouwenCafé. Het is gezellig, de appeltaart is heerlijk en er is gemengd publiek. Voor de workshops komen mensen die zich hebben aangemeld en mensen die zich niet hebben aangemeld. Dat kan voor discussies zorgen. Een westerse vrouw merkt op dat wij iedereen op het verkeerde been hebben gezet met onze flyer. Terwijl haar klant zegt: 'geen probleem' ik kom vanavond terug. En na een kopje koffie en een praatje met wat andere vrouwen gaat zij weer naar huis. Zo komt er ook een groepje vrouwen binnen van niet Nederlandse komaf. Ze vinden het ook jammer dat de workshops al voorbij zijn, maar wachten graag nog 2 uur op het avondprogramma, ik zie ze bij elkaar zitten, ze lachen en praten met elkaar.Het is rustig en ook is er al duidelijk dat er te laat begonnen is met de voorbereidingen van het avondprogramma maar schijnt niemand zich druk over te maken. Van binnen voel ik wel de druk, ik voel irritatie en ik maak me zorgen over het programma. Als ik dan de kans krijg om even te ontsnappen grijp ik deze met beiden handen aan. Ik vlieg naar huis, ik kleed me om en ik kijk in de spiegel. Mijn make up ziet er mooi uit, mijn gezicht is geairbrushed, t past mooi bij de oranje kleur van mijn sjaal. Ik vlieg terug, ik stap vanuit de rustige garage in de lift en dan......